[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dz.U.04.92.881
USTAWA
z dnia 16 kwietnia 2004r.
o wyrobach budowlanych
1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, zasady kontroli
wyrobów budowlanych wprowadzonych do obrotu oraz zasady działania organów
administracji publicznej w tej dziedzinie.
Art. 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
wyrobie budowlanym –
należy przez to rozumieć rzecz ruchomą, bez względu na
stopień jej przetworzenia, przeznaczoną do obrotu, wytworzoną w celu
zastosowania w sposób trwały w obiekcie budowlanym, wprowadzaną do obrotu
jako wyrób pojedynczy lub jako zestaw wyrobów do stosowania we wzajemnym
połączeniu stanowiącym integralną całość użytkową i mającą wpływ na spełnienie
wymagań podstawowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7
lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 oraz z 2004r.
Nr 6, poz. 41);
2) aprobacie technicznej - należy przez to rozumieć pozytywną ocenę techniczną
przydatności wyrobu budowlanego do zamierzonego stosowania, uzależnioną od
spełnienia wymagań podstawowych przez obiekty budowlane, w których wyrób
budowlany jest stosowany;
3) europejskiej aprobacie technicznej – należy przez to rozumieć pozytywną ocenę
techniczną przydatności wyrobu budowlanego do zamierzonego stosowania,
uzależnioną od spełnienia wymagań podstawowych przez obiekty budowlane, w
których wyrób jest stosowany, wydaną zgodnie z wymaganiami Unii Europejskiej;
4) krajowej deklaracji zgodności – należy przez to rozumieć oświadczenie producenta
stwierdzające, na jego wyłączną odpowiedzialność, że wyrób budowlany jest
zgodny z Polską Normą wyrobu albo aprobatą techniczną;
5) znaku budowlanym – należy przez to rozumieć zastrzeżony znak wskazujący
zapewnienie odpowiedniego stopnia zaufania, to znaczy, że dany wyrób
budowlany jest zgodny z Polską Normą wyrobu albo aprobatą techniczną;
6) producencie – należy przez to rozumieć także upoważnionego przedstawiciela
producenta;
7) sprzedawcy – należy przez to rozumieć podmiot przekazujący innemu podmiotowi
wyrób budowlany wprowadzony do obrotu, w celu jego dalszego przekazania bądź
zastosowania w obiekcie budowlanym;
1
Niniejsza ustawa wdraża postanowienia dyrektywy 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988r. w sprawie zbliżenia
ustaw i aktów wykonawczych Państw Członkowskich dotyczących wyrobów budowlanych. Niniejszą ustawą
zmienia się ustawy: ustawę z dnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane, ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o
systemie oceny zgodności.
1
8) właściwym organie – należy przez to rozumieć organy nadzoru budowlanego,
stosownie do ich właściwości, określonej w art. 11, 13 i 14.
Art. 3.
1. Organem opiniodawczo-doradczym Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w
sprawach wyrobów budowlanych jest Rada Wyrobów Budowlanych, zwana dalej
„Radą”.
2. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego powołuje i odwołuje członków Rady,
spośród osób rekomendowanych przez organizacje producentów branży budowlanej
oraz organizacje konsumenckie. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego może
powoływać do Rady i odwoływać z niej również inne osoby dysponujące szczególną
wiedzą techniczną, ekonomiczną lub prawną w sprawach wyrobów budowlanych.
3. Rada uchwala regulamin określający organizację i tryb jej działania.
4. Członkom Rady nie przysługuje wynagrodzenie w udział w pracach i posiedzeniach
Rady, a także zwrot kosztów przejazdu i noclegów.
Rozdział 2
Wprowadzenie do obrotu wyrobów budowlanych
Art. 4.
Wyrób budowlany może być wprowadzony do obrotu, jeżeli nadaje się do stosowania
przy wykonywaniu robót budowlanych, w zakresie odpowiadającym jego właściwościom
użytkowym i przeznaczeniu, to jest ma właściwości użytkowe umożliwiające prawidłowo
zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym, w których ma być zastosowany w
sposób trwały, spełnienie wymagań podstawowych.
Art. 5.
1. Wyrób budowlany nadaje się do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych,
jeżeli jest:
1)
oznakowany CE, co oznacza, że dokonano oceny jego zgodności z normą
zharmonizowaną albo europejską aprobatą techniczną bądź krajową specyfikacją
techniczną państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, uznaną przez Komisję Europejską za zgodną z wymaganiami
podstawowymi, albo
2) umieszczony w określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów
mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, dla których
producent wydał deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej,
albo
3) oznakowany, z zastrzeżeniem ust. 4, znakiem budowlanym, którego wzór określa
załącznik nr 1 do niniejszej ustawy.
2. Oznakowanie CE wyrobu budowlanego, który nie stwarza szczególnego zagrożenia
dla zdrowia lub bezpieczeństwa oraz nie odpowiada lub odpowiada częściowo
specyfikacjom technicznym, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest także dopuszczalne,
wyłącznie po dokonaniu stosownej oceny zgodności.
3. Wzór oznakowania CE określa załącznik nr 2 do niniejszej ustawy.
4. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz norm zharmonizowanych i
2
wytycznych do europejskich aprobat technicznych Europejskiej Organizacji do spraw
Aprobat Technicznych (EOTA), zwanych dalej „wytycznymi do europejskich aprobat
technicznych”, których zakres przedmiotowy obejmuje wyroby budowlane,
podlegające obowiązkowi oznakowania CE.
5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, należy określić normy zharmonizowane i
wytyczne do europejskich aprobat technicznych, których zakres przedmiotowy
obejmuje wyroby budowlane mogące stwarzać szczególne zagrożenie dla zdrowia lub
bezpieczeństwa, mając na uwadze odpowiednie ustalenia Komisji Europejskiej w tym
zakresie.
Art. 6.
Oznakowanie CE wyrobu budowlanego wprowadzonego do obrotu na podstawie
niniejszej ustawy, do którego mają zastosowanie przepisy wydane na podstawie ustawy z
dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. Nr 166, poz. 1360 oraz
2003r. Nr 80, poz. 718, Nr 130, poz. 1188 , Nr 170, poz. 1652, Nr 229, poz. 2275 oraz z
2004 r. Nr 70, poz. 631), przewidujące takie oznakowanie, wskazuje, że wyrób budowlany
spełnia wymagania zasadnicze, określone w tych przepisach.
Art. 7.
1. Przy dokonywaniu oceny zgodności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, można
stosować, następujące metody:
1) wstępne badanie reprezentatywnego wzorca wyrobu (badanie typu)
prowadzone przez producenta lub notyfikowaną jednostkę;
2) badanie próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, prowadzone przez
producenta lub notyfikowaną jednostkę, zgodnie z ustalonym planem badań;
3) badanie sondażowe próbek pobranych w zakładzie produkcyjnym, w obrocie
handlowym lub na budowie, prowadzone przez producenta lub notyfikowaną
jednostkę;
4) badanie przez producenta lub notyfikowaną jednostkę próbek z partii
przygotowanej do wysłania albo dostarczonej odbiorcy;
5) wewnętrzną (zakładową) kontrolę produkcji;
6) wstępną inspekcję zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji
przez notyfikowaną jednostkę;
7) dozorowanie, ocenę i akceptację zakładowej kontroli produkcji przez
notyfikowaną jednostkę.
2. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
określi, w drodze rozporządzenia:
1) systemy oceny zgodności, z zastosowaniem metod, o których mowa w ust. 1,
wymagania, jakie powinny spełniać notyfikowane jednostki uczestniczące w
ocenie zgodności, oraz sposób oznaczania wyrobów oznakowaniem CE,
uwzględniając odpowiednie wymagania Unii Europejskiej;
2) polskie jednostki organizacyjne upoważnione do wydawania europejskich
aprobat technicznych, zakres i formę aprobat, tryb ich udzielania, uchylania lub
zmiany oraz sposób ustalania odpłatności, mając na uwadze, że jednostki
wydające europejskie aprobaty techniczne powinny:
a) uzależniać pozytywną ocenę przydatności wyrobu do zamierzonego
zastosowania w budownictwie od spełnienia przez obiekt budowlany, w
którym stosuje się ten wyrób, wymagań podstawowych,
3
b) dokonywać oceny przydatności wyrobu w oparciu o podstawy naukowe i
wiedzę praktyczną,
c) zapewniać podejmowanie bezstronnych rozstrzygnięć,
d) dokonywać analiz danych w sposób zapewniający uzyskanie wyważonej
oceny.
3. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i
mieszkaniowej ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" wykaz:
1) mandatów udzielonych przez Komisję Europejską na opracowanie:
europejskich norm zharmonizowanych oraz wytycznych do europejskich
aprobat technicznych, wraz z zakresem przedmiotowym tych mandatów;
2)
jednostek organizacyjnych państw członkowskich Unii Europejskiej
upoważnionych do wydawania europejskich aprobat technicznych;
3) wytycznych do europejskich aprobat technicznych, mając na uwadze stosowne
ustalenia w tym zakresie Komisji Europejskiej, opublikowane w Dzienniku
Urzędowym Wspólnot Europejskich oraz publikowane w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej;
4) wyrobów budowlanych, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2.
Art. 8.
1. Oznakowanie wyrobu budowlanego znakiem budowlanym jest dopuszczalne, z
zastrzeżeniem ust. 2-4, jeżeli producent, mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, dokonał oceny zgodności i wydał, na swoją wyłączną odpowiedzialność, krajową
deklarację zgodności z Polską Normą wyrobu albo aprobatą techniczną. Ocena zgodności
obejmuje właściwości użytkowe wyrobu budowlanego, odpowiednio do jego
przeznaczenia, mające wpływ na spełnienie przez obiekt budowlany wymagań
podstawowych.
2. Wyrób budowlany wytwarzany tradycyjnie, na określonym terenie przy użyciu metod
sprawdzonych w wieloletniej praktyce, przeznaczony do lokalnego stosowania, zwany
dalej „regionalnym wyrobem budowlanym”, może być oznakowany znakiem
budowlanym, na wyłączną odpowiedzialność producenta.
3. O uznaniu, że dany wyrób budowlany jest regionalnym wyrobem budowlanym, orzeka, w
drodze decyzji, na wniosek producenta, właściwy wojewódzki inspektor nadzoru
budowlanego.
4. Oznakowanie znakiem budowlanym regionalnego wyrobu budowlanego, jest
dopuszczalne wyłącznie po uzyskaniu decyzji, o której mowa w ust. 3, oraz wydaniu,
przez producenta, na jego wyłączną odpowiedzialność, oświadczenia, że wyrób
budowlany został wytworzony w sposób, o którym mowa w ust. 2, i nadaje się do
stosowania zgodnie z przeznaczeniem.
5. Producent jest obowiązany do przechowywania krajowej deklaracji zgodności i innych
dokumentów związanych z wprowadzaniem do obrotu wyrobu budowlanego, o którym
mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3.
6. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
określi, w drodze rozporządzenia, sposoby:
1) deklarowania zgodności wyrobów budowlanych;
2) znakowania wyrobów budowlanych znakiem budowlanym.
7. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, określa się w szczególności:
4
1) tryb deklarowania zgodności oraz wymagane systemy oceny zgodności dla
poszczególnych grup wyrobów, mając na uwadze metody, o których mowa w art. 7
ust. 1;
2) zawartość i wzór krajowej deklaracji zgodności;
3) zakres informacji dołączanej do wyrobu budowlanego znakowanego znakiem
budowlanym.
Art. 9.
1. Aprobaty technicznej udziela się dla wyrobu budowlanego, dla którego nie ustanowiono
Polskiej Normy wyrobu, albo wyrobu budowlanego, którego właściwości użytkowe,
odnoszące się do wymagań podstawowych, różnią się istotnie od właściwości określonej
w Polskiej Normie wyrobu, objętego:
1)
mandatem udzielonym przez Komisję Europejską na opracowanie norm
zharmonizowanych lub wytycznych do europejskich aprobat technicznych;
2) wykazem, o którym mowa w ust. 7.
2. Aprobaty technicznej udziela się odpłatnie, na koszt wnioskodawcy, na czas określony dla
wyrobu budowlanego, dla którego nie ustanowiono Polskiej Normy wyrobu albo wyrobu
budowlanego, którego właściwości użytkowe, odnoszące się do wymagań podstawowych,
różnią się od właściwości określonych w Polskiej Normie wyrobu.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmiany lub przedłużenia ważności aprobaty
technicznej.
4. Aprobata techniczna jest udzielana na podstawie oceny właściwości użytkowych i
przewidywanej trwałości należycie zidentyfikowanego wyrobu budowlanego,
potwierdzonych, w zależności od potrzeb, badaniami, obliczeniami, oględzinami,
opiniami ekspertów i innymi dokumentami, z zastosowaniem przepisów szczególnych, w
tym techniczno-budowlanych i Polskich Norm wyrobów.
5. Jednostki organizacyjne udzielające aprobat technicznych są obowiązane przekazywać
bezzwłocznie do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego informację o udzielonej
aprobacie, która powinna zawierać:
1) numer aprobaty technicznej;
2) nazwę wyrobu budowlanego;
3) określenie wnioskodawcy;
4) określenie rodzaju wyrobu budowlanego, jego typu i przeznaczenie;
5) wskazanie okresu ważności aprobaty technicznej.
6. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób udzielania, zmiany i uchylania aprobat technicznych;
2) jednostki organizacyjne upoważnione do ich wydawania;
3) wysokość odpłatności z tytułu weryfikacji wniosku o udzielenie aprobaty technicznej;
4) sposób ustalania odpłatności za przeprowadzone czynności związane z udzielaniem,
zmianą lub przedłużeniem ważności aprobaty technicznej.
7. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz wyrobów budowlanych, nie objętych
mandatami, o których mowa w ust. 1 pkt 1, dla których możliwe jest ustanowienie
aprobaty technicznej, na wniosek jednostki organizacyjnej upoważnionej do wydawania
aprobat technicznych.
8. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, należy uwzględnić, że postępowanie
aprobacyjne powinno być prowadzone w sposób najmniej uciążliwy dla wnioskodawców i
zapewnić podejmowanie bezstronnych rozstrzygnięć, a ustalone opłaty za przeprowadzone
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
© 2009 Po zniszczeniu przeszłości przyszedł czas na budowanie przyszłości. - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates