woltomierz do samochodu - wskaźnik wysterowania audio, elektronika

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
PłYTKI WIELOFUNKCYJNE
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
APLIKACJE
UKłADÓW
LM 3914/5/6
część 1
Przedstawiamy wielofunkcyjną płytkę drukowaną PW02, na której można zmontować wiele ciekawych układów,
takich jak: monitor stanu akumulatora samochodowego, miernik wysterowania (VU−metr), prosty woltomierz,
amperomierz, miernik siły wiatru, monitor napięcia sieci energetycznej, miernik refleksu, miernik mocy, prosty
sonometr, oryginalną iluminofonię, sterowanie reklamy świetlnej, obrotomierz samochodowy, termometr. W tym
artykule przedstawiamy dwa poży−
teczne urządzenia:
− monitor stanu akumulatora samo−
chodowego,
− wskaźnik wysterowania (VU−
metr).
Oczywiście, płytka PW−02, jak też
układy scalone są dostępne w
ofercie handlowej AVT.
Wspólną cechą wszystkich urządzeń
montowanych na tej płytce jest obecność
kostki sterującej LM3914, 3915 lub 3916
oraz linijki świetlnej zbudowanej z dziesię−
ciu diod LED.
Ponieważ płytka jest przeznaczona do
różnych układów, przewidziano na niej
miejsce dla licznych elementów, z których
tylko niektóre będą montowane w danym
przypadku.
Rysunek 1
przedstawia wy−
gląd naszej płytki. Natomiast układ połą−
czeń i wszystkie elementy, jakie mogą być
Rys. 2. Pełny schemat elektryczny dla płytki PW−02.
zamontowane pokazane są na schemacie
na
rysunku 2
. Jak widać ze schematu,
zmontowanie wszystkich pokazanych ele−
mentów nie miałoby sensu, dlatego przy
poszczególnych urządzeniach będziemy
zamieszczać dodatkowe rysunki i fotogra−
fie płytki ułatwiające montaż, pokazujące
tylko użyte aktualnie podzespoły.
Przed zapoznaniem się z treścią arykułu
proponujemy zajrzeć do ramki zawierającej
zwięzły opis podstawowych właści−
wości układów LM3914−3916. Spo−
śród różnych układów scalonych
przeznaczonych do sterowania linijką
diod LED te są najbardziej uniwersal−
ne. Materiał zawarty w ramce nie
przedstawia wszystkich właściwości
kostek i możliwości ich stosowania,
na przykład do sterowania wskaźni−
ków fluorescencyjnych, LCD, lub do
budowy wskaźników o większej licz−
bie diod. Zainteresowanych odsyła−
my do katalogu, ponadto w jednym z
najbliższych numerów siostrzanej
Elektroniki Praktycznej podamy sze−
reg dalszych informacji na temat tych
kostek. Jesteśmy pewni, że nasi Czy−
telnicy będą ich często używać i zna−
jdą dla nich wiele ciekawych zastoso−
wań.
Przystępujemy teraz do opisu
wykonanych urządzeń.
Rys. 1. Wygląd płytki.
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96
9
PłYTKI WIELOFUNKCYJNE
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
1. Monitor stanu akumulatora samochodowego
W literaturze pojawiło się wiele roz−
wiązań wskaźników napięcia akumula−
tora. Duża część z nich to układy zawie−
rające dwie lub trzy diody LED infor−
mujące, czy napięcie jest właściwe, za
małe, czy może za wysokie. Niestety,
takie informacje mają małą przydat−
ność praktyczną, ponieważ akumulator
akumulatorowi nie równy, a i różne
źródła podają odmienne napięcia pro−
gowe.
Akumulatory samochodowe mają
stosunkowo niewielką żywotność, nie−
kiedy tylko dwa, trzy lata. W tym czasie
zmieniają się ich parametry, nie tylko
napięcie, ale przede wszystkim rezys−
tancja wewnętrzna. Informacji o rzeczy−
wistym stanie akumulatora dostarczy
więc nie tyle napięcie, co raczej obser−
wacja przez dłuższy okres czasu
zmian
napięcia
w różnych warunkach pracy.
Nasz wskaźnik dostarczy nader istotnej
informacji, mianowicie o ile spada na−
pięcie podczas rozruchu. Jego wskaza−
nie będzie też informować o pracy alter−
natora i regulatora ładowania.
Systematyczne niedoładowanie, po−
dobnie jak przeładowanie, nie jest zdrowe
dla akumulatora. Nasz prosty przyrząd
okaże się rzeczywiście pożyteczny, trzeba
jednak zapoznać się z nim przez pewien
Fot. 1. Gotowy monitor.
okres czasu, żeby dobrze zinterpretować
jego wskazania.
Nasz monitor ma rozdzielczość dużo
lepszą niż większość popularnych wskaź−
ników − pokazuje napięcie akumulatora w
zakresie 10...15V z dokładnością 0,5V. W
modelu zastosowano różnobarwne diody
wskazujące swoim kolorem stan akumula−
tora. Kolorami diod modelu nie należy się
nadmiernie przejmować, ponieważ w róż−
nych samochodach i akumulatorach progi
“dobry”, “zły” mogą się nieco różnić. Jed−
nak ogólne zasady są takie same: nie na−
leży przekraczać napięcia ładowania
14,4V, natomiast napięcie poniżej 11V nie−
chybnie wskazuje na rozładowanie akumu−
latora.
Schemat ideowy monitora pokazano na
rysunku 3
, sposób montażu elementów
na
rysunku 4
, a na
fotografii 1
można zo−
baczyć gotowy model.
Na schemacie zastosowano taką samą
numerację elementów jak na
rysunku 2
, a
to dla ułatwienia montażu. Choć numeracja
użytych elementów nie jest ciągła, nie bę−
dzie wątpliwości, w kórym miejscu należy
wlutować dany element.
Dla uzyskania liniowej skali zastosowa−
no kostkę LM3914.
Zdecydowano się na wyświetlanie pun−
ktowe, nóżka 9 pozostaje więc niepodłą−
czona.
Jak widać na
rysunku 3
, wewnętrzną
drabinkę rezystorową (nóżki 4,6) dołączo−
no do napięcia 1,28V występującego za−
wsze między nóżkami 7 i 8. Zgodnie z za−
sadami podanymi w ramce, przy zmianie
napięcia akumulatora od 10,5V do 15V
zmiany napięcia na wejściu (nóżka 5) mają
wynosić 1,28V. Przy napięciu poniżej
10,5V nie będzie więc świecić żadna dio−
da, w zakresie 10,5...14,5 będzie świecić
jedna z dziewięciu diod D1 − D9, dla napięć
powyżej 15V − ostatnia dioda D10 świad−
cząca o zbyt dużym prądzie ładowania
albo o nadmiernym wzroście rezystan−
cji wewnętrznej akumulatora.
Dla uzyskania takich wskazań zasto−
sowano dzielnik napięcia (R8, R17) o
takim stopniu podziału, żeby przy na−
pięciu akumulatora równym 10V napię−
cie na wejściu układu scalonego (nóżka
5) wynosiło 2,56V, a przy 15V − 3,84V,
takie bowiem napięcia występują na
nóżkach 7 i 8. Zastosowano rezystory
R8 = 2k
W
i R17 = 680
W
. Nie ma tu po−
trzeby stosowania rezystorów o wąskiej
tolerancji, wystarczą standardowe re−
zystory 5−procentowe, ponieważ więk−
szość błędów zostanie wyeliminowana
przy kalibracji. Równoległe połączenie
rezystancji R1 z rezystancją wewnętr−
znej “drabinki” decyduje o prądzie diod
świecących − w naszym układzie około
7mA. Wystarczy to dla współczesnych
wysokosprawnych LEDów. W przypad−
Rys. 3. Schemat elektryczny monitora.
10
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96
PłYTKI WIELOFUNKCYJNE
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
Układy LM3914, LM3915, LM3916
Przeznaczone są do sterowania linijką dziesięciu diod LED. Ich podstawowymi zaletami są:
bardzo prosta aplikacja, obecność wbudowanego źródła napięcia wzorcowego (odniesienia),
znikomo mały prąd wejściowy, łatwość łączenia kilku układów dla uzyskania linijki 20 i
30−
diodowej, wyświetlanie linijki lub biegającego punktu oraz szeroki zakres napięć zasilania
wynoszący 3...25V.
Wszystkie trzy kostki mają jednakową budowę wewnętrzną, różnią się tylko wartościami
rezystorów wewnętrznego dzielnika − drabinki.
LM3914 ma rezystory o
jednakowej wartości − jest to więc wskaźnik liniowy. LM3915 to
wskaźnik logarytmiczny o
zakresie −27dB...0dB co 3dB − następna dioda zapala się gdy napięcie
wejściowe wzrośnie o
3dB czyli 1,41 razy.
Kostka LM3916 przeznaczona jest do typowych wskaźników wysterowania, VU−metrów; progi
zapalania poszczególnych diod wynoszą: −20dB, −10dB, −7dB, −5dB, −3dB, −1dB, 0dB, +1dB,
+2dB, +3dB.
Rysunek A
pokazuje uproszczony wewnętrzny schemat blokowy, a
rysunek C
numerację
wyprowadzeń − widok z
góry.
Końcówka 9
decyduje o
rodzaju pracy:
gdy jest zwarta do plusa zasilania następuje wyświetlanie linijki świetlnej, gdy jest niepodłączo−
na − wyświetlanie biegającego punktu.
Układ posiada wbudowane źródło napięcia wzorcowego, które działa podobnie jak popularny
stabilizator LM317. Układ utrzymuje napięcie równe 1,28V między końcówkami 7
i
8
− nóżka 7
jest wyjściem, a
nóżka 8
pozwala dobierać wartość napięcia wzorcowego w
zakresie 1,28...12V
przez zmianę wartości dwóch dołączonych rezystorów. Rysunek B
pokazuje kilka możliwości
połączenia obwodów napięcia odniesienia. Przy zwarciu nóżki 8
do masy napięcie wzorcowe
wynosi właśnie 1,28V. Ale uwaga! Nawet przy dołączeniu nóżki 8
do masy konieczne jest
zastosowanie rezystora obciążenia, ponieważ układ jest tak pomysłowo zbudowany, że prąd
diody LED zależy od prądu wypływającego z
końcówki 7
(I
LED
jest dziesięciokrotnie większy od
prądu wypływającego z
końcówki 7)! Dla uzyskania prądu diod LED około 10mA należy między
końcówkami 7
i
8
włączyć rezystancję równą 1,2...1,3k
W
(uwaga! przy małych prądach trzeba
Rys. A
Rys. B.
też uwzględnić rezystancję wewnętrznego dzielnika wynoszącą w
zależności
od typu kostki kilka do kilkudziesięciu kiloomów, która też jest dołączana do
źródła napięcia wzorcowego). Z
kolei przy większych prądach oraz w
trybie
“linijki” należy zapobiec przekroczeniu mocy strat kostki (1,36W) przez
zasilanie diod LED z
oddzielnego
niższego napięcia lub przez
zastosowanie rezystora lub diody
Zenera włączonych w
obwód zasilania
diod.
Wejście sygnałowe (nóżka 5) dzięki
wbudowanym zabezpieczeniom nie
ulegnie uszkodzeniu nawet przy napięciu ±35V.
Jeśli napięcie wejściowe jest mniejsze (lub równe) od napięcia na “dolnym” punkcie dzielnika (czyli na nóżce 4) to nie świeci żadna dioda,
gdy jest większe niż napięcie na “górnym” końcu dzielnika (na nóżce 6), świeci ostatnia dioda (w “linijkowym” trybie pracy − wszystkie).
Dla poprawnej pracy układu, napięcia podawane na końcówkę 6
oraz napięcie wejściowe powinno być co najmniej o
1,5V mniejsze od dodatniego
napięcia zasilającego. Napięcie na “dolnym” końcu dzielnika wcale nie musi być przy tym równe 0. W
praktyce napięcia robocze na końcówkach 4, 6
mogą być dowolnie dobierane według potrzeb w
zakresie 0...12V. Katalog nie podaje jednak jakie może być najniższe napięcie na dzielniku (między
nóżkami 6
i
4). Z
podanej wartości wzmocnienia ( I
LED
/ V
IN
− typ 8mA/mV, min 3mA/mV) wynika jednak, że może ono być małe, rzędu kilkuset, a
nawet
kilkudziesięciu mV.
Najważniejsze parametry rodziny 391X:
Napięcie zasilające: 3...25V
Prąd zasilania (bez diod LED): 2...6mA
Prąd diody LED: około 10 x I
7
− 1...30mA
Prąd wejściowy (końcówka 5): typ 25nA, max 0,1µA
Napięcie odniesienia (U
7−8
): typ 1,28V (1,2...1,34V)
Stabilność temperaturowa (0...+70oC): typ 1%
Prąd końcówki 8: typ 75µA, max 120µA
Rys. C.
Kostki posiadają też szereg innych cech pozwalających uzyskać wskaźniki o dodatkowych, cennych właściwościach. Omówienie tego tematu wykracza jednak
poza ramy niniejszego artykułu. Zainteresowanych odsyłamy do katalogu; wspomniane cechy zostaną też w najbliższym czasie omówione w siostrzanym
czasopiśmie Elektronika Praktyczna.
ku zastosowania mało wydajnych diod
należy zwiększyć prąd dodając między
nóżkę 7 a masę rezystor o wartości rzę−
du 1,5...3k
W
.
Jeśli natomiast ktoś chciałby regulo−
wać jasność diod w szerokim zakresie,
na przykład żeby dostosować ich jas−
ność do oświetlenia zewnętrznego, mo−
że zwiększyć wartości R1 do 20k
W
i
PR1 do 100k
W
oraz włączyć między
nóżkę 7 a masę połączone szeregowo
rezystor ograniczający 1,5k
W
i poten−
cjometr o rezystancji 47...100k
W
. Za−
miast potencjometru można spróbować
włączyć na przykład fotorezystor lub fo−
todiodę, wtedy jasność świecenia diod
będzie automatycznie zmieniana zależnie
od oświetlenia zewnętrznego. Choć byłoby
to pożyteczne na przykład w nocy, nie pro−
ponujemy tego w standardowej wersji, po−
nieważ płytka jest przeznaczona do
umieszczenia w typowej plastikowej obu−
dowie od cartridge’a i nie ma tam dobrego
miejsca na umieszczenie fotorezystora.
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96
11
PłYTKI WIELOFUNKCYJNE
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
ny i prosty rządek.
Przewody doprowadzające zasila−
nie można wlutować w otwory niewy−
korzystanej diody D14, które specjal−
nie dla tego celu mają większą śred−
nicę.
Po zmontowaniu wszystkich
elementów należy dokładnie
sprawdzić, czy przy lutowaniu nie
powstały jakieś zwarcia, szczegól−
nie między nóżkami podstawki pod
układ scalony. Jeśli wszystko wy−
gląda dobrze można włożyć układ
scalony w podstawkę (wycięciem−
kluczem w stronę kondensatora
C1) i podłączyć napięcie zasilają−
ce.
Układ trzeba wykalibrować za
pomocą potencjometru montażo−
wego PR1. Potrzebny jest do tego
woltomierz i zasilacz o napięciu
regulowanym w zakresie 10...15V.
Kalibracja jest bardzo prosta: na−
leży ustawić napięcie zasilacza
równe 15V i kręcąc potencjometrem
PR1 uzyskać świecenie diody D9 i D10
(czyli ustawić wskazanie “na pograni−
czu”). Można też obyć się bez zasilacza
− wystarczy jakiekolwiek źródło napię−
cia 11...15V, choćby właśnie akumula−
tor samochodowy. Należy zmierzyć na−
pięcie akumulatora jakimś woltomie−
rzem, a następnie pokręcając PR1
uzyskać świecenie odpowiedniej diody:
D1 dla napięcia zasilającego równego
10,5...11V, D2 dla napięcia 11...11,5V
itd co 0,5V.
Po tej prostej kalibracji układ jest goto−
wy do pracy i można go włożyć w obudowę.
W jednej z połówek obudowy cartrid−
ge’a należy nożem wyciąć trzy istniejące
wypusty, tak aby płytka oparła się o jej dno.
W drugiej połówce należy przewiercić na
wylot i powiększyć otwór w centralnym
słupku. Ponadto trzeba jeszcze zrobić wy−
cięcie − przepust na przewód zasilający.
Dla unieruchomienia płytki wewnątrz
obudowy można do środka włożyć kawa−
łek gąbki.
Ponieważ przy wzroście napięcia będą
się kolejno zapalać diody D1 − D10, więc
gotowy monitor trzeba tak zamocować,
aby dioda D1 była umieszczona z lewej
strony (albo na dole), a D10 z prawej (na
Rys. 5. Sposób krępowania diod LED.
Rys. 4. Schemat montażowy monitora.
Rys. 6. Sposób sprawdzenia diod świecą−
cych.
Montaż i uruchomienie
górze). Do mocowania urządzenia w sa−
mochodzie można wykorzystać kawałek
dwustronnej taśmy samoprzylepnej, jaką
można kupić w wielu sklepach z artykułami
motoryzacyjnymi.
W jednym z kolejnych numerów planu−
jemy przedstawić termometr mierzący
temperaturę silnika i obrotomierz, wykona−
ne z użyciem tej samej płytki drukowanej.
Montaż układu jest bardzo prosty. Naj−
pierw należy wlutować rezystory, konden−
sator i podstawkę pod układ scalony.
Konieczne jest też wykonanie kawał−
kiem drutu jednej zwory między dwoma
punktami: otworami na nóżkę 7 układu U2 i
katodą diody D11. Chodzi o doprowadze−
nie plusa zasilania do rezystora R8.
Następnie należy równo wlutować
diody świecące. Wymaga to nieco sta−
ranności. Wyprowadzenia powinny być
zagięte w odległości 7mm od korpusu
diody i później obcięte w odległości
6mm od miejsca zagięcia, tak jak poka−
zuje to
rysunek 5
. Przy gięciu koniecz−
nie trzeba zważać na biegunowość dio−
dy − jeśli wyprowadzenia zagięte będą
w niewłaściwą stronę, po wlutowaniu
dioda nie będzie świecić. Dlatego po
wykrępowaniu i obcięciu diod należy
sprawdzić czy wszystkie diody świecą
przy połączeniu jak na
rysunku 6
.
Przy krępowaniu i obcinaniu diod moż−
na wykorzystać “specjalizowane narzę−
dzia” w postaci choćby pasków laminatu o
szerokości 7mm i 6mm − pozwoli to jedna−
kowo uformować wyprowadzenia wszyst−
kich diod, aby po wlutowaniu tworzyły rów−
WYKAZ ELEMENTÓW
Rezystory
R1,R8: 2k
W
R17: 680
W
PR1: 10k
W
helitrim
Kondensatory
C1: 22...47µF/25V
Półprzewodniki
D1−D10: diody LED prostokątne
2x5mm
U1: LM3914
Inne
* płytka drukowana PW−02
* obudowa cartridge’a
* przewód dwużyłowy 1mb
2. Wskaźnik wysterowania (VU−metr)
Wskaźnik wysterowania jest niezbędnym
wyposażeniem każdego miksera, magnetofo−
nu, często występuje we wzmacniaczach. W
elektroakustyce bieżąca kontrola poziomu
przetwarzanego sygnału jest bardzo ważna dla
uniknięcia przesterowania i wiążących się z
tym zniekształceń.
W literaturze opisano wiele wskaźników
wysterowania; proponowany dziś układ ma
wiele istotnych zalet, bardzo łatwo go
zmontować i swoimi parametrami przewy−
ższa większość amatorskich opracowań.
Znajdzie on szereg zastosowań w kon−
struowanej aparaturze audio, może też słu−
żyć jako uzupełnienie posiadanych urzą−
dzeń.
Temat wskaźników wysterowania wca−
le nie jest tak prosty jak mogłoby się wyda−
wać na pierwszy rzut oka. Nie sztuka zro−
bić układ z mrugającymi kolorowymi dioda−
mi. Niestety, często zapomina się o trzech
12
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96
PłYTKI WIELOFUNKCYJNE
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
a
istotnych zagadnieniach:
− dokładności prostownika przy małych
poziomach sygnału
− charakterystyce wskazań (liniowa, loga−
rytmiczna lub jeszcze inna)
− właściwościach dynamicznych (stałych
czasowych narastania i opadania).
Podstawowymi cechami wyróżniającymi
opisany dalej układ jest zastosowanie precy−
zyjnego prostownika liniowego oraz duża do−
kładność wskazań w najbardziej krytycznym
zakresie poziomu sygnału − “w okolicach”
0dB. We wskaźniku zastosowano bowiem
układ LM3916, który przeznaczony jest spe−
cjalnie do takich celów.
Zastosowanie prostownika liniowego po−
zwala zachowć dużą dokładność także przy
Fot. 2. kompletny VU−metr.
przy sinusoidalnym napięciu wejściowym o
wartości skutecznej około 0,775V, a uży−
teczny zakres częstotliwości pracy sięga
Montaż i uruchomienie
Schemat montażowy zawierający
wszystkie użyte elementy pokazany jest na
rysunku 8
. Podczas montażu należy naj−
pierw wlutować rezystory i wszystkie diody,
następnie kondensatory i podstawki pod
układy scalone. Przygotowanie, sprawdze−
nie i montaż diod świecących należy prze−
prowadzić według
rysunków 5
i
6
oraz
wskazówek podanych w pierwszej części
artykułu.
Po zmontowaniu wszystkich elementów
i włożeniu układów w podstawki należy do−
kładnie sprawdzić poprawność montażu, w
szczególności czy podczas lutowania nie
powstały jakieś zwarcia.
Układ bezbłędnie zmontowany ze
sprawnych elementów nie wymaga żadne−
go uruchamiania, od razu pracuje popra−
wnie.
Układ może być zasilany napięciem w gra−
nicach 9...25V. Pobór prądu przy wyświetlaniu
punktowym wynosi około 10...12mA.
W zastosowaniach audio ładniej pre−
zentuje się wskazanie w postaci linijki, a
nie punktu − aby to uzyskać wystarczy wlu−
tować zworę Z1 przewidzianą obok układu U1.
Przy wyświetlaniu linijkowym zwięk−
sza się znacznie pobór prądu i moc
Rys. 7. Schemat elektryczny wskaźnika wysterowania.
sygnałach wejściowych rzędu kilkudziesię−
ciu...kilkuset mV, przy których najprostsze
prostowniki okazują się nieprzydatne z uwagi
na spadki napięcia na diodach.
Rysunek 7
pokazuje schemat ideowy
przyrządu.
Wartości rezystorów R1 i R2 nie są kry−
tyczne. Od rezystancji R1 zależy jasność
świecenia diod, natomiast dzięki obecnoś−
ci R2, na nóżkach 4 i 8 układu U1 wystę−
puje napięcie rzędu 2,5...3V, które pełni
funkcję “sztucznej masy” dla wzmacniacza
operacyjnego U2. Analiza działania prostow−
nika liniowego i praktyczne wskazówki dla
konstruktorów zawarte są w ramce.
Charakterystyka dynamiczna wskaźni−
ka została dostosowana do wskazówek
podanych w tejże ramce − wskaźnik jest
szybki, reaguje nawet na krótkie impulsy.
Stała czasowa narastania wynosi tylko
5ms, a opadania około 250ms. Rezystan−
cja wejściowa jest duża, równa rezystan−
cji R13.
Przy wartościach elementów jak na
schemacie uzyskuje się wskazanie 0dB
do 22kHz.
Wartości elementów R13, R9, R8,
C2 można zmieniać w szerokich grani−
cach według indywidualnych potrzeb.
Pasmo przenoszenia zależy od
typu zastosowanego wzmacniacza,
jego wzmocnienia, a także od war−
tości rezystorów R13 i R9 − czym
większe są te rezystancje, tym węż−
sze pasmo. Jeśli wskaźnik miałby
mieć dużo większą czułość (czyli
wzmocnienie wynikające ze stosun−
ku R9/R13), rzędu kilkudziesięciu
miliwoltów, należałoby zastosować
szybszy wzmacniacz, na przykład
LF356 i dobrze byłoby zastosować
mniejsze wartości rezystorów (R9 <
100k
W
). Z konieczności należy wte−
dy zmniejszyć także R8 i odpowied−
nio zwiększyć C2 (C2 może być kon−
densatorem elektrolitycznym). Nale−
ży wtedy zwrócić uwagę, żeby po−
jemność C5 nie była zbyt mała i nie
ograniczała od dołu przenoszonego
pasma częstotliwości.
Rys. 8. Schemat montażowy wskaźnika.
ELEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 2/96
13
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • cukierek.xlx.pl
  • © 2009 Po zniszczeniu przeszłości przyszedł czas na budowanie przyszłości. - Ceske - Sjezdovky .cz. Design downloaded from free website templates